Tytuł pozycji:
Influence of temperature on rheological properties of self-compacting mortars and concretes in rest state
The rheological properties of fresh mortars and self-compacting concretes (SCC) at rest – the static yield value gs and the thixotropy factor AT – at temperatures from 10 to 30°C were investigated. The static yield value gs and the thixotropy factor AT of SCC depends on the temperature and the w/c ratio. Immediately after casting, the static yield value gs of the SCC is the higher the higher the temperature and/or w/c ratio are. Thixotropy factor AT of fresh SCC depends mainly on w/c ratio – the higher w/c ratio the lower AT is. The increase in temperature of SCC reduces thixotropy factor AT, but the effect is insignificant. During the 40 minutes that the SCC remain at rest, the static yield value gs increases and this increase is faster for mixes with a higher w/c ratio. Thixotropy factor AT of SCC left in rest first increases over time, but then, after just 20 to 40 minutes, begins to decrease. Temperature does not affect static yield value gs and thixotropy factor AT changes in time. The nature of the effect of temperature on the rheological properties of mortars and SCC is analogous. It was proven that model mortars can be used to predict the effect of temperature on the rheological properties of SCC both in the flow phase and at rest and to predict changes in these parameters over time. The implications of the temperature effect on the rheological properties of SCC in terms of formwork pressure were also discussed.
Celem badań było określenie wpływu temperatury i czasu na parametry reologiczne mieszanek BSZ w stanie spoczynku – statyczną granicę płynięcia gs i współczynnik tiksotropii AT. Dodatkowo zweryfikowano możliwość wykorzystania badań reologicznych wykonanych na zaprawach modelowych do przewidywania wpływu temperatury na parametry reologiczne mieszanki BSZ w stanie spoczynku. Stwierdzono, że zmieniająca się w zakresie od 10 do 30°C temperatura istotnie wpływa na statyczną granicę płynięcia gs mieszanki BSZ w stanie spoczynku. Im temperatura mieszanki jest wyższa, tym statyczna granica płynięcia gs mieszanki jest większa i szybciej wzrasta w czasie. Wzrost statycznej granicy płynięcia w czasie wynika najpierw z samozagęszczenia mieszanki BSZ, a następnie z postępującego procesu hydratacji i utraty efektu działania SP. Statyczna granica płynięcia gs jest znacznie, nawet o rząd wielkości większa od dynamicznej granicy płynięcia. Współczynnik tiksotropii AT maleje ze wzrostem temperatury, przy czym wpływ temperatury na współczynnik tiksotropii AT nie jest istotny w porównaniu do wpływu w/c. Wykazano, że charakter wpływu temperatury na właściwości reologiczne zapraw modelowych i mieszanek BSZ w spoczynku jest analogiczny. Zaprawy modelowe mogą być wykorzystywane do prognozowania wpływu temperatury na właściwości reologiczne mieszanki BSZ w stanie spoczynku. Wyznaczono zależności liniowe pomiędzy parametrami reologicznymi zapraw i mieszanek betonowych w stanie spoczynku. Przedyskutowano mechanizm wpływu temperatury na właściwości reologiczne mieszanki BSZ w stanie spoczynku w aspekcie ich wpływu na parcia na deskowania. W wyższej temperaturze mieszanka BSZ charakteryzuje się większą statyczną granicą płynięcia gs i szybszym jej wzrostem, co powoduje, że parcie mieszanki BSZ na deskowania tym mniejsze, im większa jest jej temperatura.
Opracowanie rekordu ze środków MNiSW, umowa nr POPUL/SP/0154/2024/02 w ramach programu "Społeczna odpowiedzialność nauki II" - moduł: Popularyzacja nauki (2025).
