Sztywność i energia rozpraszana polieterouretanowych elementów sprężystych

Przedstawiono wyniki badań wytrzymałościowych i energii rozpraszanej materiałów wytworzonych z elastomeru polieterouretanowego w postaci walca i cylindrycznej tulei, różniących się współczynnikiem kształtu i przekrojem poprzecznym. Próbki zsyntetyzowano z 4,4’-diizocyjanianu difenylometanu (MDI), oligo(oksytetra-metyleno)diolu (PTMG), a butano-1,4-diol (BDO) użyto jako przedłużacz łańcucha prepolimeru. Stosunek molowy grup izocyjanianowych do hydroksylowych [NCO]/[OH] w reakcji wynosił 1,05. Zbadano wytrzymałość na rozciąganie i ściskanie oraz wyznaczono wartości obciążeń, które próbki zdolne są przenosić pod obciążeniem cyklicznym. Zarejestrowano pętle histerezy dla 3 cykli. Stwierdzono, że kształtki o pełnym przekroju poprzecznym przenoszą niemal dwukrotnie większe obciążenia niż próbki o przekroju pierścieniowym.

---

A new poly(etherurethane) was produced in catalytic reaction of diisocyanate diphenylmethane, polytetramethylene glycol and butane-1,4-diol in test bar and sleeve forms and studied for tensile and compressive strengths. Diisocyanate-to-hydroxyl group molar ratio was 1.05. Hysteresis loops were registered for 3 compression-decompression cycles. The bar samples were able to carry about two Times higher loads than the ring samples.