Tytuł pozycji:
Miejsce ołtarza i tabernakulum w architekturze wnętrza kościelnego po Soborze Watykańskim II
Artykuł uwzględnia aktualność odnowy liturgicznej po Soborze Watykańskim II wpływającej na funkcjonowanie architektonicznego wnętrza. Dotyczy to wnętrz historycznych i budowanych w okresie posoborowym, dwóch odmiennych języków wypowiedzi plastycznej oraz architektonicznej, wnętrz, które muszą wypełniać jednakowe zadanie w kwestii uniwersalnego przekazu aktualnego obrazu liturgii. Artykuł przedstawia konsekwencję oddzielenia tabernakulum od ołtarza i opisuje przestrzenne konsekwencje tego rozdziału. Dopełnieniem opisu różnych sposobów lokalizacji tabernakulum w kościele jest przedstawienie wzajemnego funkcjonalnego powiązania tego obiektu z ołtarzem. Artykuł podkreśla rolę wypowiedzi plastycznej, która przy zastosowaniu odpowiednich technik powinna służyć architekturze w obszarze czytelnej prezentacji obiektów liturgicznych i strefy wiernych zorganizowanej w ich sąsiedztwie.
The article takes into account the validity of the liturgical renewal after the Second Vatican Council affecting the functioning of the architectural interior. This applies to historical interiors and those built in the post-conciliar period, two different languages of artistic and architectural expression, interiors that must fulfill the same task in terms of the universal message of the current image of the liturgy. The article presents the consequence of separating the tabernacle from the altar and describes the spatial consequences of this chapter. The description of the various ways of locating the tabernacle in the church is complemented by the presentation of the mutual functional relationship of this object with the altar. The article emphasizes the role of artistic expression, which, using appropriate techniques, should serve architecture in the area of clear presentation of liturgical objects and the zone of the faithful organized in their vicinity.
Artykuł umieszczony w części "Builder Science"
