Tytuł pozycji:
Analiza wyników badań zmęczeniowych elementów stalowych w świetle wymogów norm europejskich
Części 1÷9 i 1÷10 Eurokodu 3 oraz PN-EN ISO 5817:2014 uporządkowały reguły projektowania konstrukcji stalowych narażonych na zmęczenie. Podane klasy zmęczeniowe FAT określono wg jednakowego algorytmu dla badanych elementów poziomu jakości B i C. W artykule wykazano, że algorytmu tego nie można stosować dla elementów starzonych oraz z niezgodnościami spawalniczymi, karbami poziomu jakości D i większymi. Wymagania dotyczące zmęczenia z części 1÷9 Eurokodu 3, podobnie jak udarności z części 1÷10, nie powinny dotyczyć konstrukcji eksploatowanych.
Parts 1÷9 and 1÷10 of the Eurocode 3 and the PN-EN ISO 5817:2014 standard ordered the rules for designing steel structures exposed to fatigue. The given FAT fatigue classes were determined according to the same algorithm for the tested quality level elements B and C. The article shows that this algorithm can not be used for aging elements and with welding incompatibilities, notches of quality level D and larger. Fatigue requirements from parts 1÷9 of Eurocode 3, as well as impact strengths from parts 1÷10, should not apply to exploited structures.
Opracowanie rekordu w ramach umowy 509/P-DUN/2018 ze środków MNiSW przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę (2018).
