Mechanizm oddziaływania fosforu w procesie modyfikowania siluminów nadeutektycznych

Wśród stopów Al stosowanych w odlewnictwie najbardziej rozpowszechnione są siluminy. Swoją populamość stopy te zawdzięczają przede wszystkim dobrym właściwościom odlewniczym (dobra lejność, mały skurcz). Niekorzystną cechą siluminów jest skłonność do tworzenia struktury gruboziarnistej. W siluminach nadeutektycznych duże, nierównomiernie rozłożone pierwotne kryształy krzemu utrudniają, a nawet uniemożliwiają obróbkę skrawaniem. Nierównomiernie rozłożone kryształy krzemu obniżają również właściwości tribologiczne. O ile właściwości mechaniczne poprawić można na drodze obróbki cieplnej, o tyle niekorzystna forma pierwotnych kryształów krzemu, może być zmieniona jedynie w procesie krystalizacji, wpływając na niego poprzez zabieg modyfikacji. Modyfikacja siluminów nadeutektycznych dotyczy w praktyce głównie stopów zawierających 17-25% Si. Są to stopy przeznaczone przede wszystkim w przemyśle motoryzacyjnym na odlewy tłoków silników spalinowych.