Miejsce ciepłownictwa w polityce energetycznej Polski. Stan istniejący i oczekiwania

Wprowadzanie mechanizmów gospodarki rynkowej w Polsce powoduje potrzebę sformułowania nowego podejścia do zagadnień rozwoju sektora ciepłowniczego, które powinno mieć swoje odzwierciedlenie w polityce energetycznej Polski. Szczególnego znaczenia nabierają zatem procesy poszukiwań twórczych, które w końcowym efekcie umożliwiają efektywne wykorzystania zasobów i nośników energetycznych. Istotną rolę głównie w zakresie systemów zaopatrzenia w ciepło odgrywają zagadnienia popytowo - podażowe, związane z postępem technologicznym, dywersyfikacją bazy paliwowej sektora i dążeniem do realizacji zasad zrównoważonego rozwoju oraz akceptacja społeczności lokalnych dla funkcjonowania i rozwoju lokalnych rynków ciepła. Złożoność powyższych problemów oraz ich specyfika stwarzają szereg dylematów oraz kwestii dyskusyjnych, które wymagają rozwiązania w świetle założeń i w zgodzie z założeniami polityki energetycznej kraju oraz w kontekście Uchwały I Kongresu Ciepłowników Polskich z 2000 roku[2,4].