Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Tytuł pozycji:

Silikony "hybrydowe" - przegląd fluorowanych i niefluorowanych siloksanów polisilalkilenowych lub polisilarylenowych

Tytuł:
Silikony "hybrydowe" - przegląd fluorowanych i niefluorowanych siloksanów polisilalkilenowych lub polisilarylenowych
Autorzy:
Guida-Pietrasanta, F.
Data publikacji:
2006
Słowa kluczowe:
siloksany polisilalkilenowe
siloksany polisilarylenowe
polikarbosiloksany
fluorowane polisiloksany
hydrosililowanie
polikondensacja
polysilalkylene siloxanes
polysilarylene siloxanes
polycarbosiloxanes
fluorinated polysiloxanes
hydrosilylation
polycondensation
Język:
polski
Dostawca treści:
BazTech
Artykuł
  Przejdź do źródła  Link otwiera się w nowym oknie
W artykule przeglądowym przedstawiono główne metody syntezy siloksanów polisilalkilenowych lub polisilarylenowych zwanych silikonami "hybrydowymi". Szczegółowo opisano dwie drogi syntezy: polikondensację zsyntetyzowanych a,w-bissilanoli (schematy A, C-P) i polihydrosililowanie a,w-dienów przez a,w-dihydrooligosiloksany (schematy B, Q-V). Omówiona nowa klasa polisiloksanów była zaprojektowana by zapobiegać depolimeryzacji, której ulegają klasyczne polisiloksany w średniej lub wysokiej temperaturze i w środowisku kwaśnym i zasadowym. Elastomery otrzymane w reakcji sieciowania tych nieorganiczno-organicznych polimerów hybrydowych charakteryzują się wysoką stabilnością termiczną pozwalającą na ich stosowanie w szerokim zakresie temperatur. Właściwy dobór łańcucha głównego i łańcuchów bocznych polimeru umożliwia uzyskanie materiałów o specyficznych właściwościach kwalifikujących je do używania w obszarze zaawansowanych technologii (kosmicznej, wojskowej, komputerowej, itp.).
This overview on polysilalkylene or polysilarylene siloxanes fluorinated or not, so-called "hybrid" silicones reports the main synthetic routes to obtain these polymers together with the properties of the different polymers. Two routes are presented in more detail: - synthesis of a,w-bis silanol monomers (prepared either via an organometallic route or via hydrosilylation of a,w-dienes) followed by polycondensation of these bis silanols; - polyhydrosilylation of a,w-dienes by a,w-dihydrooligosiloxanes. This new class of polysiloxanes has been developed, mainly since the 1970s, to avoid the possible depolymerization observed under certain conditions (acid or base, medium or high temperature) for classical polysiloxanes. The elastomers prepared by crosslinking of these inorganic-organic hybrid polymers exhibit very high thermal stability and rather low temperature flexibility, and depending on the nature of their backbones or of their side chains, they may be resistant to solvents or fuels. They may thus find applications in advanced technological areas (aerospace, defense, computer applications).

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies