Synthesis and characterization of new poly(azomethine-urethane) and polyphenol derivatives obtained from 3,4-dihydroxy benzaldehyde and hexamethylene diisocyanate

Oligophenol based poly(azomethine-urethane)s (PAMUs) including azomethine linkages were synthesized in three steps. At the first step, polyurethane (PUR) was synthesized in the copolymerization reaction of 3,4-dihydroxy benzaldehyde with hexamethylene diisocyanate (HDI) under the argon atmosphere. At the second step, the PAMUs were obtained by graft copolymerization of the preformed PUR with aminophenol (2-aminophenol, 3-aminophenol, or 4-aminophenol). At the last step, the obtained PAMUs were converted to their polyphenol derivatives via oxidative polycondensation reaction. The structures of the obtained compounds were confirmed by FT-IR, UV-vis, 1H NMR, and 13C NMR techniques. The molecular weight distribution parameters of the synthesized compounds were determined with the size exclusion chromatography (SEC). The synthesized compounds were also characterized by solubility tests, TGA, DTA, and DSC. Fluorescence measurements were carried out in various concentrated dimethylformamide solutions to determine the optimum concentrations to obtain the maximal fluorescence intensities.

---

Poli(azometino-uretany) (PAMU) zawierające ugrupowania azometinowe syntezowano w trzech etapach. Pierwszy etap to reakcja kopolimeryzacji 3,4-dihydroksybenzaldehydu z diizocyjanianem heksametylenu (HDI) w atmosferze argonu, w której otrzymuje się poliuretan (PUR). W reakcji kopolimeryzacji szczepionej PUR z aminofenolem (2-aminofenolem, 3-aminofenolem lub 4-aminofenolem) stanowiącej drugi etap powstają PAMU, które następnie są przekształcane do odpowiednich pochodnych polifenolu w procesie polikondensacji utleniającej (schemat A). Strukturę otrzymanych związków potwierdzono metodami FT-IR, UV-vis, 1H NMR i 13C NMR (rys. 1—6). Za pomocą chromatografii żelowej (SEC) określano również parametry rozkładu ciężaru cząsteczkowego (tabela 3). Scharakteryzowano także rozpuszczalność zsyntetyzowanych związków w szeregu wybranych rozpuszczalników oraz zbadano ich stabilność termiczną metodami TGA, DTA i DSC (rys. 9, tabele 5 i 6). Przeprowadzono badania fluorescencji roztworów otrzymanych polimerów w dimetyloformamidzie, co umożliwiło wyznaczenie optymalnego stężenia tych roztworów pozwalające na uzyskanie maksymalnej intensywności fluorescencji (tabela 4).