Język urbanistyki i architektoniczne myślenie

To kolejna wypowiedź autora z cyklu jego "miniesejów" poświęconych "pomostom" pomiędzy architekturą i urbanistyką. Chociaż architektura "rozwiodła" się z urbanistyką (bądź na odwrót: to urbanistyka rozstała się z architekturą) - ślady architektonicznego myślenia są nadal obecne w języku urbanistyki. Niezależnie od tego, jak bardzo "rozmywa" się obraz współczesnego miasta i jak dalece architektura wyzwala się z rygorów, jakie do niedawna narzucały jej regulacje władzy miejskiej, w interpretacjach logiki formy urbanistycznej wpływ architektonicznego myślenia jest wciąż bardzo wyraźny. Architektoniczne koncepty przestrzeni i "architektonika" myślenia o przestrzeni nadal wyciskają piętno na tożsamości urbanistyki. Artykuł ten jest próbą dostarczenia czytelnikowi argumentów przemawiających za prawdziwością tego przesłania.

---

This is yet another paper from the author's series of "mini-essays" devoted to the "bridges" between architecture and urbanism. Although urbanism "divorced" architecture - or it was just the other way round - the traces of architectonic thinking are still present in the language of urbanism. No matter how diffused is the concept of the contemporary city and architectural form liberates from regulatory power of the city, still the logic of urban form is strongly affected by architectonic thinking. Still the architectonic and architectural concepts of space imprint the identity of urbanism. This is an attempt to provide the reader with some arguments in support of this message.