Opera narodowa w Oslo jako znak miejsca i droga w wędrówce ku iluminacji

Budynek Opery Narodowej w Oslo wskazuje na konsekwentnie realizowaną tendencję projektową jak ochrona istniejącej tkanki miejskiej połączona z wielokierunkowym rozwojem, przeobrażającym miejsce zgodnie z ideą kontynuacji, przenikania i dopełnienia. Założenie to jest znakiem miejsca, miasta i symbolem Norwegii. Stanowi sztucznie skonstruowany krajobraz, który stał się integralną częścią naturalnego cypla i zatoki Bjorvika - kolebki obecnej metropolii. Jako centrum kulturalne "dom sztuki" - o dużym zasięgu oddziaływania oraz obiekt ekologiczny uzyskał status "współczesnej katedry" i miano "Zielonej Opery". Dzięki formie o archetypowym rodowodzie budynek ten stanowi element drogi - przedłużenie i punkt kulminacyjny głównej ulicy stolicy Norwegii.

---

The National Opera House in Oslo indicates the constantly realized design tendency as a protection of the existing city, as substance connected with multidirectional progress which transforms the place according to the idea of continuation, penetration and completing. This assumption is a sign of the place, the city and Norway. It is artificial constructed landscape which appeared to be an integrative part of the natural foreland and Bjorvika gulf, the cradle of the present metropolis. As the cultural centre "The House of Art" with a huge extent of influence and also ecological object it asquired the status of "The contemporary cathedral" and the name of "The Green Opera". Thanks to the form of archetypical lineage this building is an element of the way - prolongation and the climax of the main street of the Norwegian capital.