Kupferhaus czyli o miedzi w średniowiecznym Krakowie

W opracowaniach poświęconych gospodarce średniowiecznego Krakowa podkreślana jest rola jaką dla miasta odgrywał handel miedzią. Podczas badań archeologicznych krakowskiego Rynku (w latach 2005- 2010), zarejestrowano szereg zjawisk i pozyskano liczne zabytki ruchome, związane z handlem i obróbką miedzi w lokalnych warsztatach. Wyniki przeprowadzonych studiów i analiz wypełniły po części luki w zasobie źródeł opisujących interesujące nas zagadnienie. Stały się także impulsem dla zarysowania problematyki. W czasach średniowiecza miedź była jednym z najpowszechniejszych metali, używanym zarówno w postaci czystej, jak i w stopach. Stosowano ją w budownictwie, szkutnictwie, w produkcji uzbrojenia i wyposażenia kościołów. Ważne miejsce zajmowała miedź w produkcji przedmiotów codziennego użytku. Zapotrzebowanie na miedź zgłaszało wiele gałęzi rzemiosła, dla których miedź była jedynie surowcem dodatkowym - do lutowania żelaznych wyrobów, okuwania przedmiotów ze skóry, jako barwnik potrzebny garncarzom, zdunom i szklarzom. Trudno pominąć rolę miedzi dla mennictwa i jubilerstwa. Największymi ośrodkami przeróbki miedzi w Europie były: Wenecja, Augsburg, Kolonia, Brunszwik, Norymberga i Kraków.

---

In studies concerning the medieval Kraków economy the role of copper trading for the town development is emphasized. During the archaeological investigations of the Kraków Market Place (in years 2005-2010), several effects were recorded and numerous mobile monuments related to trading and copper treatments in local workshops were found. The results of studies and analysis filled partially gaps in the storage sources describing the problem interesting for us. They also became an impulse for outlining the problem. In medieval times copper was one of the most common metals applied both in a pure form and in alloys. It was used in building, boat-building, in armament production and churches fittings. Copper was also important in everyday items production. The copper demand was submitted by various craft sections, for which copper was only an additional raw material - for soldering iron products, forging leather objects, as a dye needed by potters, stove-fitters and glaziers. The copper role in jewellery and mint should not be omitted. The biggest centres of copper working in Europe were: Venice, Augsburg, Cologne, Brunswick, Nuremberg and Kraków.