Obliczanie optymalnej ilości powietrza dmuchu do żeliwiaków koksowych - zimny dmuch, z normalną zawartością tlenu (rozwiązanie stuletniego problemu teorii i praktyki procesu żeliwiakowego)

Obliczanie optymalnej ilości powietrza dmuchu do żeliwiaków koksowych - zimny dmuch, z normalną zawartością tlenu (streszczenie) W pracy wyprowadzam równania do obliczania wpływu rozchodu koksu oraz 14 innych parametrów na: stopień przegrzania ciekłego metalu w strefie spalania; optymalną ilość powietrza dmuchu; optymalną wydajność i temperaturę gazów odlotowych. Analizuję wpływ wartości modułów kawałków wsadu metalowego, wysokości strefy podgrzania, temperatury ładowanego wsadu, wielkości strat ciepła do ściany pieca na wartości optymalnych parametrów procesu. Praca teoretycznie uzasadnienia hipotezy optymalnego biegu żeliwiaków koksowych, sformułowane przez J. Buzka oraz zespół W. Patterson, H. Siepmann i H. Pacyna, natomiast korygujehipotezę A. Achembacha dowodząc, że układ stref, postulowany przez hipotezę, nie określa optymalnego biegu żeliwiaka, ponieważ dla każdego układu stref obliczyć można optymalną ilość dmuchu.

---

The formulas - for calculating the influence of coke expenditure and 14 other parameters on a liquid metal overheating degree in the combustion zone, on optimum blast air, optimal yield as well as on waste gases temperature - are derived in the presented paper. The influence of the modulus value of metallic charge lumps, the height of a melting zone, a temperature of loaded charge, heat losses towards furnace walls - on optimum values of the process parameters is analysed. The hypothesis of the optimum coke cupolas running formulated by J. Buzek and the team of W. Patterson, H. Siepmann and H. Pacyna is theoretically substantiated, while the hypothesis of A. Achembach is corrected by proving that the zone system postulated by his hypothesis, does not determine the optimum running of a coke cupola since for each system the optimum volume of blast air can be calculated.