Niekonwencjonalne technologie utylizacji ścieków bytowych. Część czwarta. Osadniki przydomowych oczyszczalni ścieków

Polska jako członek Unii Europejskiej, jest prawnym realizatorem wartości zapisanych w Ramowej Dyrektywie Wodnej, a wraz ze zmianą przepisów krajowych wynikających z akcesji, realizatorem polityki środowiskowej. W ramach więc integracji Europejskiej, skojarzenia problematyki środowiskowej UE ze złagodzonymi w rozporządzeniu Ministra Ochrony Środowiska - Dz.U. z dnia 11.12.2001 nr 140 poz.1585 wymaganiami, pozwala domyślnie stawiać na obszary wiejskie, dla których domniemania stają się dosłowną szansą zagospodarowania ułatwień środowiskowych w zakresie problematyki ścieków bytowo-gospodarczych. Bowiem jest to wieloletni obszar zaniedbań w polityce dla terenów o specyfice rolniczej i podmiejskiej. Tak dla obszarów o zabudowie rozproszonej typu hutorowego, jak też niewielkich skupisk domostw na obszarach około miejskich (już nie miasto a jeszcze nie wieś). Istotą każdej oczyszczalni przydomowej jest jej podstawowe urządzenie technologiczne - osadnik wstępny typu zamkniętego bądź gnilnego z przepływem.