Zasilanie zbiornika rekreacyjnego Szczygliczka-Piaski w Ostrowie Wielkopolskim z ujęcia sztucznej wody gruntowej (koncepcja i realizacja)

Zbiornik wodny Szczygliczka-Piaski został wybudowany w 1978 roku. Położony przy granicy zwartej zabudowy Ostrowa Wielkopolskiego, wśród otaczających go od północy i zachodu lasów stanowi o atrakcji terenu podmiejskiego (rys. 1). Zbiornik powstał poprzez zagłębienie się w osady wodonośne doliny rzeki Ołobok poniżej zwierciadła wody gruntowej i w wyniku spiętrzenia jej dopływu - Rowu Franklinowskiego. Ze względów sanitarnych wymagało to naówczas przełożenia koryta Ołoboku, którym odprowadzane były i są nadal po oczyszczeniu ścieki z oczyszczalni komunalnej, wybudowanej w górnej części zlewni. Zbiornik składa się z dwóch części, rozdzielonych tamą z przepustem: zbiornika górnego (4 ha) i zbiornika dolnego - rekreacyjnego (29 ha). Dla utrzymania wody w zbiorniku (zakładano wysokość 128 m n.p.m. i pojemność 813,4 tys. m3) przewidziano zasilanie wodami Rowu Franklinowskiego oraz z ujęcia wody powierzchniowej na Ołoboku w odległości 3 km w górę rzeki (powyżej miejsca zrzutu oczyszczalni ścieków komunalnych).