Dry matter production by the meadow sward varied from treatment to treatment between 5.16 to 7.95 Mg . ha-I. The effect of different fertilisation on green matter production occurred to be significant. The highest outcome was obtained from mineral fertilisation, where it was noted over 50% increase above control. Element levels (mg per I kg of dry matter) were as follows: Cr - 0.06-1.03; Zn - 19.70-26.65; Pb 0.51-2.04; Cu - 3.94-4.88; Cd - 0.16-0.21; Ni - 0.54-1.05; Fe - 69.80-667.50; and Mn - 36.60-54.15. The lowest differences from treatment to treatment were observed for copper, cadmium and zinc, whereas the highest for iron and chromium. Element intakes (g per hectare) in the sward varied 0.31-8.19 for Cr; 101.65-183.25 (Zn); 3.49-16.22 (Pb); 20.95-31.57 (Cu); 0.93-1.51 (Cd); 2.79-8.35 (Ni); 465.69-5306.63 (Fe) and 221.88-430.49 (Mn), respectively. Among all these elements the most absorbed from the soil proved to be manganese, iron and zinc, while the last absorbed ones were cadmium, chromium and nickel. Both mineral fertilisation (Nl2oP60Kso) and different doses of liquid manure resulted in considerable higher intakes of elements in comparison with control.
Gnojówka, w porównaniu z nawozami mineralnymi, zawiera wszystkie składniki pokarmowe, łącznie z mikroelementami. Stosowanie gnojówki w odpowiednich dawkach wpływa korzystnie na jakość i produktywność trwałych użytków zielonych. Celem podjętych badań było określenie siły nawozowej gnojówki i nawożenia mineralnego na zawartość i pobranie pierwiastków przez ruń łąkową. Badania przeprowadzono na łące podgórskiej, położonej na wysokości 300 m n.p.m. Doświadczenie polowe, obejmujące cztery obiekty nawozowe (kontrola, nawożenie mineralne NPK, połowa i pełna dawka gnojówki), założono metodą losowanych bloków w czterech powtórzeniach. Pobrane próbki zielonki wysuszono pod dachem na wolnym powietrzu. W tak przygotowanym materiale oznaczono zawartość suchej masy metodą suszarkową, plon, a po ich mineralizacji zawartość Cr, Zn, Pb, Cu, Cd, Ni, Fe i Mn oznaczono metodą EAS-ICP. Plon suchej masy runi łąkowej wahał się zależnie od obiektu w granicach od 5,16 do 7,95 Mg . ha-I. Stwierdzono istotny wpływ zróżnicowanego nawożenia na wysokość plonu runi łąkowej. Najwyższym plonowaniem charakteryzował się obiekt z nawożeniem mineralnym, w którym zarejestrowano ponad 50% wzrostu plonu w stosunku do obiektu kontrolnego. Zawartość badanych pierwiastków w runi łąkowej wahała się w zakresie: 0,06-1,03 mg Cr; 19,70-26,65 mg Zn; 0,51-2,04 mg Pb; 3,94-4,88 mg Cu; 0,16-0,21 mg Cd; 0,54-1,05 mg Ni; 69,80-667,50 mg Fe; 36,60--54,15 mg Mn . kg-1 s.m. Najmniejsze zróżnicowanie w zawartości badanych pierwiastków pomiędzy obiektami zarejestrowano w przypadku miedzi, kadmu i cynku, a największe w przypadku żelaza i chromu. Pobranie badanych pierwiastków przez ruń łąkową wahało się w zakresie: 0,31-8,19 g Cr; 101,65-183,25 g Zn; 3,49-16,22 g Pb; 20,95-31,57 g Cu; 0,93-1,51 g Cd; 2,79-8,35 g Ni; 465,69-5306,63 g Fe; 221,88-430,49 g Mn . ha-I. Spośród analizowanych pierwiastków w największych ilościach został odprowadzony z gleby mangan, żelazo i cynk, a w najmniejszych ilościach kadm, chrom i nikiel. Nawożenie mineralne (NI2oP6oKso) oraz zróżnicowane dawki gnojówki powodowały wyraźny wzrost pobrania analizowanych pierwiastków w odniesieniu do kontroli.
