Manganese content and soil hydrolases activity as affected by differentiated fertilization

The objective of the study was to determine effects of long-term differentiated organic-mineral fertilization on the manganese content and enzymatic activity (alkaline and acid phosphatase, proteases and amylases). Manganese, like zinc and magnesium, causes a change in spatial structure of enzymatic pro-teins and bonds them with an adequate substrate. Fertilization is one of the most common agrotechnical treatments aimed at intensification of agriculture, to be used in various forms and at different rates. The effect of fertilization on soil enzymes depends on the enzyme character, soil type, the kind of the fertilizer and time of its application. The experiment was founded in 1948 at the Mochełek Agricultural Experimental. Station, on a typical lessive soil. Samples were taken from soil under spring rape from the Ap horizon in 1997. The amount of Mn in soil samples ranged 101-146 mg. kg-1 The content of Mn in most investigated soil samples belonged to average class of abundance, while same of the results were classified as a high content of this element. The highest activity of all the investigated hydrolases was determined in soil after full organic and mineral fertilization with the amendment of MgO and CaO, while mineral fertilization usually decreased activity of the hydrolase class enzymes.

---

Celem pracy było zbadanie wpływu wieloletniego nawożenia organiczno-mineralnego na zawartość manganu w glebie oraz jej aktywność enzymatyczną. Mangan, podobnie jak Zn2+ i Mg2+, łączy się z substratem, przez co doprowadza go do związania z białkiem enzymatycznym. Nawożenie jest jednym z najczęściej stosowanych zabiegów agrotechnicznych wpływających zarówno na właściwości fizyczne i chemiczne gleby, jak i na jej aktywność enzymatyczną. Próbki glebowe do badań pobrano w 1997 r. z poziomu Ap z pola obsianego rzepakiem jarym uprawianym w wieloletnim doświadczeniu nawozowym, założonym w 1947 r. Zawartość manganu w glebie kształtowała się w zakresie od 101 do 146 mg Mn . kg-1 i mieściła się w klasie średniej i dużej zasobności w ten składnik. Największą aktywność wszystkich badanych hydrolaz stwierdzono w próbkach gleby pobranych z obiektów, na których stosowano pełne nawożenie organiczno-mineralne z dodatkiem magnezu i wapnia, podczas gdy nawożenie mineralne zwykle znacznie obniżało tę aktywność.