Efficiency of Sandstrom-Karlsson method in calculation 3-D particle size distribution

Three methods of calculating 3-D particle size distribution were investigated based on approaches by Sandstróm-Karlsson, Schwartz-Saltykov and Bockstiegel. The experimentally measured area fraction of MC-carbide particles in powder metallurgy steel has been compared to particle volume fraction calculated from 3-D particle size distributions. It was shown that the Schwartz-Saltykov method and Bockstiegel method show differences between measured and calculated particle volume fractions. These differences were related to a class width of 2-D particle size distribution. The Sandstrom-Karlsson method (S-K) can be applied either to ellipsoidal or spherical particles. The result of 3-D volume fraction calculated for spherical particles with S-K method shows a very good agreement with the experimentally measured carbide area fraction.

---

Analizowano metody: Sandstróma-Karlssona, Schwartza-Sałtykowa oraz Bockstiegela stosowane do wyznaczania rozkładu wymiarów cząstek w przestrzeni 3-D. Porównywano udział powierzchniowy węglików typu MC w stali narzędziowej wykonanej techniką metalurgii proszków zmierzony eksperymentalnie, z udziałem objętościowym obliczonym na podstawie rozkładów wymiarów tych węglików w przestrzeni 3-D. Stwierdzono znaczne różnice między zmierzonym udziałem objętościowym, a obliczonym metodą Schwartza-Sałtykowa i Bockstiegela. Różnice te zależały od szerokości przedziału klasowego rozkładu wymiarów cząstek w przestrzeni 2-D. Metoda Sandstróma-Karlssona (S-K) może być stosowana w przypadku cząstek kulistych oraz elipsoidalnych. Udział objętościowy węglików obliczony na podstawie metody S-K dla cząstek kulistych wykazuje bardzo dobrą zgodność z udziałem powierzchniowym zmierzonym eksperymentalnie.