Dyfuzyjne warstwy azotków na stopie magnezu AZ91D wytwarzane metodą hybrydową - mikrostruktura i właściwości

Aktualną potrzebą jest zwiększenie wykorzystania w technice lekkich materiałów, a w szczególności stopów magnezu. Wymaga to poprawy niskich z natury właściwości użytkowych tych stopów w zakresie odporności na korozję i zużycie przez tarcie. Perspektywicznym rozwiązaniem wydaje się wykorzystanie w tym celu dyfuzyjnych warstw azotków o podwyższonej, z uwagi na ich dyfuzyjny charakter, odporności na korozję i zużycie przez tarcie. Dyfuzyjne warstwy azotków można wytworzyć metodą hybrydową, łącząca pokrycie obrabianego podłoża powłoką metaliczną z późniejszym jej azotowaniem jarzeniowym, w celu jej przekształcenia w warstwę azotków o charakterze dyfuzyjnym. W pracy przedstawiono wyniki badań mikrostruktury warstw powierzchniowych wytworzonych metodą hybrydową i porównano właściwości rożnych wariantów dyfuzyjnych warstw azotków. Spośród badanych warstw powierzchniowych najbardziej obiecującym wariantem są dyfuzyjne warstwy azotków tytanu.

---

The wider application of the light materials and magnesium alloys in particular, became an extremely urgent challenge. The improvement of the poor performance properties such as corrosion and wear resistance is here a key task. The application of the diffusion nitride layers characterized by the increased adhesion, corrosion and wear resistance seems to be a very promising issue. The diffusion nitride layers may be produced by a hybrid method, which consist in the nitriding in the glow discharge condition of magnesium alloy previously plated with the metallic coating. In the present work present work the structure of the layers produced by the hybrid method is characterized and the properties of the different kind of nitride layers - that of chromium, iron and titanium are compared. Among the particular most promising are titanium layers.