Sentymentalizm technologiczny, czyli paradoksy modernizmu

Modernizm, jako empiryczny sposób kształtowania formy architektonicznej zakładał, że piękno formy tkwi w jej entelechii: ukształtowaniu nakierowanemu na cel, jaki ma pełnić. Piękno nie jest dane naocznie, można je odszyfrować w racjonalnych spekulacjach. Takie stanowisko jest formalnym redukcjonizmem. Forma tworzona ad hoc wykazuje więc estetyczny deficyt, wypełniany treściąjuż po zrealizowaniu budynku. Modernizm próbuje od nowa zdefiniować relacje między człowiekiem a naturą świata. Próby takich kulturowych redefinicji powtarzają się regularnie od czasów sentymentalizmu.

---

Modernism, as an empirical architectural modelling made the assumption that form followed function. Beauty of the building, deeply rooted in its structure is not given evidently. We can detect it in a way of rational speculation. Modernism is a kind of structural reduc-tionism, trying to redefine relations between the human nature and the nature of the environment. Such attempts have been recurring for times of the sentimentalism at least.