Zalążki typizacji zabudowy mieszkaniowej początku XX wieku w pismach Alfreda Grotte

Celem artykułu jest przedstawienie poglądów Alfreda Grotte na zjawisko typizacji i uniformizacji w architekturze mieszkaniowej jako sposobu zaspokojenia popytu na mieszkania w latach I wojny światowej i tuż po niej. Analiza pism architekta, publikującego i projektującego na pograniczu późnego historyzmu i secesji przełomu XIX i XX wieku w Poznaniu i Wrocławiu, umożliwia odtworzenie ówczesnych tendencji w planowaniu architektonicznym i urbanistycznym. Jedną z nich była konieczność uwzględnienia w procesie projektowym nowych czynników społeczno-ekonomicznych oraz masowej produkcji przemysłowej, która pozwalała na obniżenie kosztów w budownictwie mieszkaniowym. W niniejszej publikacji na przykładzie przytoczonych idei i realizacji autorstwa niemieckich architektów zostają omówione sposoby racjonalizacji zabudowy typu Mietskaserne w centrach miast oraz szeregowej Reihenhaus w miastach-ogrodach Hellerau i Staaken.

---

The aim of the article is to present the opinion of Alfred Grotte about the typification and uniformity in housing architecture as a way of decreasing a housing shortage during the I World War and shortly after. The architect represented the late historicism and Art Nou-veau in the architecture of Poznan and Wroclaw at the turn of the XIX and XX century. The review of his writings has enabled an analysis of the trends in urban planning and architecture design of that time. One of them was the necessity to involve new social and economical factors as well as mass industrial production into the designing process, which reduced the construction costs in housing design. The paper illustrates the ideas and buildings designed by German architects, which serve as an example of rationalization of'Mietskaserne' in the city centers and terraced 'Reihenhaus' in the garden-cities Hellerau and Staaken.