Historyczne i współczesne warunki przepływu wód wielkich Wisły w Warszawie. Część II

Podjęto próbę rekonstrukcji przebiegu historycznych fal powodziowych oraz współczesnych warunków przepływu. Jako metodę badawczą przyjęto analizę danych przestrzennych w systemie GIS (program ILWIS), połączoną z modelowaniem za pomocą dwuwymiarowego modelu hydrodynamicznego o nazwie CCHE2D. Model CCHE2D opracowano w National Center for Computational Hydroscience and Engineering na Uniwersytecie stanu Mississippi w USA. Model wykorzystuje uśrednione w pionie równania Naviera-Stokesa, których rozwiązanie dostarcza danych o prędkości średniej w pionach i rzędnej poziomu wody. W modelu do rozwiązania równań zastosowano zmodyfikowaną metodę elementów skończonych, wykorzystujących technikę komórek kontrolnych. Szczegółowy opis teoretycznych założeń modelu przedstawili Jia i in. (2002), Altinakar i in. (2005). Podstawą obliczeń za pomocą modeli hydrodynamicznych jest właściwie opisana geometria koryta i doliny rzecznej. Jako podstawowy układ współrzędnych w opracowaniach kartograficznych i modelach hydraulicznych przyjęto płaski jednostrefowy układ PUWG 1992, rzędne podawane są w m n.p.m. Kr 86. Do określenia rzędnych terenu w węzłach Rys. 8. Przepływ wielkiej wody Q 0,1% = 9830 m3/s przez nieobwałowaną dolinę Wisły w rejonie Warszawy, przy zachowaniu geometrii współczesnego koryta rzeki, uzyskany za pomocą modelu hydrodynamicznego CCHE2D Gospodarka Wodna nr 2/2012 59 siatki obliczeniowej modelu CCHE2D wykorzystano dane z cyfrowego modelu terenu, do którego powstania posłużyły następujące źródła: □ sondowanie koryta Wisły wykonane w profilach poprzecznych przez Zakład Budownictwa Wodnego i Hydrauliki Politechniki Warszawskiej (Stałość pionowego układu..., 1999) udostępnione przez Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej (RZGW) w Warszawie, zamienione przez odręczną interpolację na plan batymetryczny; □ model terenu dołączony do Mapy numerycznej sytuacyjno-wysokościowej dla celów projektowych w skali