Projektowanie nie tylko dla człowieka. Zwierzę w architekturze jako wyznacznik poziomu edukacji humanitarnej

Równocześnie z pojawieniem się idei rozwoju zrównoważonego narodziła się konieczność wprowadzenia tej myśli w życie poprzez edukację społeczną. Jedną z form jej przejawu stała się postawa wobec zwierząt. W świadomości projektantów pojawił się inny od człowieka użytkownik architektury. Związane to jest również ze zmianą pozycji zwierzęcia w krajach zachodnich. Wraz z systematycznym odchodzeniem od przedmiotowego - czysto użytkowego podejścia, możliwego dzięki znacznemu postępowi technicznemu, zwierzęta stały się częściej towarzyszami-przyjaciółmi człowieka. A skoro wprowadzamy je do silnie przetworzonych przestrzeni dostosowanych do potrzeb konkretnego gatunku, to automatycznie rodzi się problem konieczności dostosowania ich do odmiennego typu użytkownika. Czy jednak mamy problem ten traktować jako fanaberię, czy wynika on z realnej potrzeby ciągłego udoskonalania otaczającego nas świata?

---

According to the assumptions of Agenda 21, humanitarian education became a part of the canon of actions which have the purpose of propagating the principles of sustainable development directed not only at the desire of satisfying people's needs, but also connected with their life and domesticated environment. In our times, sustainable development is becoming a form of shaping mutual relations of man and animal, which makes it possible to create particular patterns of social behaviours in the society where the animal becomes an equal partner of man. Owing to the civilisation progress, there is no need to objectify domesticated animals any longer and consequently man discovers in animals a different and lively creature whose needs should be respected.