Axiology of space as a base of reflection on attitudes in architect's profession

Preparation for the architect's profession is a process in which particular attention is paid to this stage of education ('period of creating') during which sensitivity to the beauty of space is developed in the first place. This is a basic stage which leads to the next stages: knowledge, understanding, responsibility and gaining experience. Therefore, 'learning' architecture is based on the development of responsibility which facilitates acquiring knowledge, deepening understanding, taking responsibility and taking advantage of experience. Sensitivity is of special significance in the process of creative work; therefore, it is really important to ask the following questions: what are the crucial elements which influence the level of sensitivity? Is sensitivity to the beauty of space along with its usefulness the only thing that matters? According to the classical philosophy, beauty, goodness and truth constitute a triad of the highest values.

---

Od architekta, jako wykonującego zawód zaufania społecznego, wymagana jest świadomość istnienia etycznego wymiaru aktywności zawodowej. Każda relacja, w której uczestniczy architekt, zobowiązuje do określenia własnej postawy zarówno w odniesieniu do przestrzeni, jak i wobec człowieka - w osobach współautora, inwestora, klienta, użytkownika. Przemyślenia z dziedziny aksjologii przestrzeni stanowią istotne wsparcie w pracy zawodowej. System wartości formowany jest w okresie przygotowującym do pracy zawodowej ("okres tworzący"), a podtrzymywany i rozwijany w trakcie wykonywania zawodu ("okres twórczy"). Wartości przestrzeni tworzą obszerny katalog w trzech podstawowych dziedzinach: witalnych, kulturowych i moralnych. Rozeznanie aksjologiczne w odniesieniu do wartości moralnych stanowi szczególnego rodzaju drogowskaz zachowań w pracy zawodowej. Historia kształtowania przestrzeni wyobraźnią i talentem architekta pozostawiła ślady rozmaitych lekcji z zakresu etyki zawodowej np. lekcji pokory, szacunku, prawdy, sprawiedliwości. Przedmiotowa i podmiotowa odpowiedzialność za przestrzeń - jej piękno i użyteczność - nie bierze się znikąd, odzwierciedla dylematy wyboru wartości.