Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Tytuł pozycji:

Classification of morphometric units from digital terrain models: applications in land cover classification

Tytuł:
Classification of morphometric units from digital terrain models: applications in land cover classification
Autorzy:
Lozano Parra F. J.
Gutiérrez, Á. G.
Fernández, M. P.
Lavado Contador, J. F.
Data publikacji:
2009
Słowa kluczowe:
geomorfologia
Morze Śródziemne
morfometria
pastwiska
pokrycie roślinne
geomorphology
Mediterranean
morphometry
rangeland
vegetation cover
Język:
angielski
Dostawca treści:
BazTech
Artykuł
  Przejdź do źródła  Link otwiera się w nowym oknie
In this work a methodological purpose for landforms classification is proposed, based on the analysis of DTMs. In addition, land use and vegetation cover units in the farm were mapped. Finally, the relationship between landforms and land use-vegetation cover units was explored.
Formy terenu tradycyjnie były analizowane przez kartowanie analogowe, jednakże rozwój komputerów umożliwił wprowadzenie informacji cyfrowej, opartej na danych odniesionych przestrzennie. Informacja ta może być wykorzystana do tworzenia precyzyjnych modeli zmiennych morfometrycznych, które wyrażają ciągłe przestrzennie zjawisko bądź konkretne cechy terenu. Na podstawie tych właśnie modeli można wykonywać złożone analizy krajobrazu oparte na parametrach ilościowych, takich jak: wysokość nad poziomem morza, nachylenie, krzywizna, czy chropowatość. Głównym celem niniejszej pracy jest sklasyfikowanie terenu w jednorodne geomorfometryczne jednostki za pomocą numerycznych modeli terenu (NMT) i ich pochodnych oraz odniesienie tych jednostek do obszarów pokrytych roślinnością. Badanie przeprowadzano na terenie gospodarstwa rolnego, typowego dla pastwisk w południowo zachodniej Hiszpanii. Numeryczne modele terenu utworzono na podstawie warstwic i wysokości z wielkością piksela równą 5 metrów, a formy terenu na obszarze badania skartowano przy użyciu algorytmów klasyfikacji nienadzorowanej (grupowanie ISOdata i K- średnich). Metody te pozwalają na grupowanie wartości w dowolnie określonej liczbie klas, czego skutkiem jest klasyfikacja jednostek morfometrycznych. Wynikowe jednostki morfometryczne okazały się użytecznym narzędziem w procesie wyjaśniania rozmieszczenia roślinności. Dominującą formą rzeźby terenu na badanym obszarze są penepleny - faliste powierzchnie erozyjne z głęboko wrytymi rzekami, tworzącymi strome zbocza dolin. Na stromych zboczach dolin, ze względu na orientację terenu, pokrywa roślinna jest gęsta i zróżnicowana gatunkowo. Wyraźne zróżnicowanie w pokryciu roślinnym pojawia się również w wypukłościach i wklęsłościach terenów równinnych, a spowodowane jest to różną wilgotnością gleby wynikającą z morfologii terenu.

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies