Z dziejów kopalnictwa naftowego. Pożar szybów w Borysławiu (1934 r.)

Po obiedzie, wydanym w Borysławiu przez posła i prezesa Krajowego Towarzystwa Naftowego, Władysława Długosza (1864-1937), podczas którego gospodarz w serdecznych słowach toastował na cześć ministra i namiestnika Bobrzyńskiego, który objął ster po tragicznie zmarłym w kwietniu 1934 r. Andrzeju Potockim, minister odjechał do Wiednia. Dnia 4 lipca 1934 roku po południu odbyły się w biurze Krajowego Towarzystwa Naftowego narady komitetu założycieli Krajowego Związku Producentów Ropy. Wobec zwołania na dzień następny w Iwowskiej sali ratuszowej pierwszego walnego zgromadzenia Związku, chodziło o omówienie rozmaitych szczegółów formalnych i ustalenie nazwisk kandydatów na członków rady naczelnej i członków dyrekcji. Gdy narady miały się już ku końcowi nadeszły telegraficzne i telefoniczne wiadomości z Borysławia o szalejącym tu pożarze.