On the role of measurement repetitions in the light of the theory of reliability of observation systems

Assuming correlation only within the results of measurement repetitions for each quantity observes in a network, equivalence has been proved for two forms of parametric adjustment model, which differ in the approach to measurement repetitions and are called the one-stage and the two-stage model respectively. As a complement to the known criterion of imperceptibility of disturbances in observations, the criterion of imperceptibility of correlation between the components of the observation vector has been formulated, which applies to each of the modules of the two-stage model. Assuming the structure of the observation error, being slighty developed as compared to the standard structure, the cases of meeting of each of the above criteria in those modules have been presented. then, the relationship which combines measures of internal reliability for both the adjustment models under question has been given

---

W publikacjach poświęconych problematyce niezawodności układów obserwacyjnych, jako wielkości zasilającej model wyrównawczy przyjmuje się ostateczne wyniki pomiaru każdej z wielkości obserwowanych, nie zajmując się uprzednim etapem udzielania tych wartości z reguły poprzez uśrednianie wyników powtórzeń obserwacji. Patrząc z punktu widzenia teorii niezawodności można oczekiwać, że miary niezawodności wyznaczone dla modelu nie uwzględniającego faktu powtarzania obserwacji nie będą w pełni charakteryzowały niezawodnościowych modelu pełnego. W niniejszym opracowaniu podjęto próbę ustalenia wartości miar dla modelu pełnego, jak też oszacowania wielkości i charakteru wpływu jaki na ich kształtowanie mają powtórzenia obserwacji. Zakładając skorelowanie jedynie pomiędzy wynikami powtórzeń pomiaru każdej z wielkości obserwowanych w sieci, wykazano równoważność dwu, różniących się sposobem traktowania powtórzeń pomiaru, postaci pełnego modelu wyrównwczego, nazwanych modelem jednoetapowym i modelem dwuetapowym. W uzupełnieniu do znanego kryterium niedostrzegalności zaburzeń w obserwacjach sformułowano kryterium niedostrzegalności skorelowania składowych wektora obserwacji, stosując się do każdego z modułów uśredniania wyników powtórzeń pomiaru w modelu dwuetapowym. W zakończeniu podano wskazania natury ogólnej rozszerzające dotychczasową metodykę analiz niezawodności układów obserwacyjnych.