Elementy topologii układów bezpieczeństwa - układy złożone, połączenia kaskadowe - cz. I

Projektant, opracowując nową aplikację, musi postępować zgodnie z pewnym algorytmem, zwanym procesem redukcji ryzyka. Jest on przedstawiony w normie PN-EN ISO 12100-2. Z punktu widzenia niniejszej pracy należy podkreślić, iż została narzucona pewna kolejność działań polegająca na tym, że dobór aparatury do realizacji funkcji bezpieczeństwa poprzedza analiza ryzyka. To ona bowiem narzuca dobór właściwej aparatury. Przejście od analizy ryzyka do konkretnego rozwiązania technicznego umożliwia w wypadku układów o niskim stopniu złożoności kategoria bezpieczeństwa, natomiast dla układów o wysokim stopniu złożoności poziom nienaruszalności bezpieczeństwa (SIL). Ustalenie kategorii bezpieczeństwa lub poziomu SIL warunkuje bowiem w sposób jednoznaczny rodzaj koniecznych do zastosowania elementów oraz sposób powiązań między nimi, który właśnie określamy pojęciem topologii układu sterowania bezpieczeństwem.