Leeway of objects during search and rescue action - laboratory and field experiments results

To select an area within which a search and rescue action at sea should be carried out, that is to identify a datum for an object ar a person to be rescued, its leeway has to be calculated due to a wind. As it has been established during the field research in the South Baltic , there are two factors that influence the drifting trajectory of a life raft or of a missing person - water surface currents and leeway. To separate both factors it has been decided to model a leeway due to a wind in laboratory conditions. The respective search has been carried out in the Institute of Aviation (Warsaw) and Ship Design and Research Centre (Gdansk). The research has focused on the influence of the two forces, wind pressure F(N) and water resistance F(o) on the leeway of the objects of interest. As the result, a model of undisturbed leeway due to the wind has been proposed and validated. There is enclosed a comparison of accurateness of reference positions of drifting object (typical rafts and survivors) using the standard procedures recommended by IMO. Those positions have been determined in two ways: using data enclosed in lAMSAR MANUAL and using data collected during research carried out by the author of the an the article and the scientific experiments. The effects of that comparison lead to a conclusion that only knowledge of a certain sea area and surface currents influencing the direction and speed of a drifting object may result in shortening of a rescue action and raising its efficiency.

---

Dla określenia pozycji odniesienia - obszaru poszukiwania ludzi znajdujących się w sytuacji zagrożenia życia na morzu niezbędną informacją jest określenie znosu obiektu wywołanego wiatrem. Badania znosu tratew ratunkowych w warunkach rzeczywistych na południowym Bałtyku wykazały znaczący wpływ prądów powierzchniowych na trajektorię obiektu poszukiwanego. W celu wyeliminowania czynnika prądu powierzchniowego, przy wyznaczaniu znosu wiatrowego, przeprowadzono badania laboratoryjne w Instytucie Lotnictwa Warszawa i CTO Gdańsk. W badaniach skoncentrowano się na analizie oddziaływania siły naporu wiatru F(N) i siły oporu wody F(O) na znos obiektów badanych. W wyniku przeprowadzonych badań wyznaczono model niezakłóconego znosu wiatrowego. Efekty tego porównania uprawniają do sformułowania ogólnego wniosku, że tylko znajomość specyficznego dla danego obszaru morskiego wpływu prądów powierzchniowych na kierunek i szybkość przemieszczania się obiektu dryfującego może doprowadzić do wydatnego skrócenia czasu akcji ratowniczych, a co za tym idzie, do podniesienia ich skuteczności.