Adaptacyjna analiza struktur złożonych. Szacowanie błędów a posteriori

Praca dotyczy szacowania błędów a posteriori metodą wyrównoważania residuów elementowych i wiąże się z adaptacyjną analizą struktur złożonych obejmujących części bryłowe, grubo- i cienkościenne oraz strefy przejściowe. Omówiono szacowanie błędów aproksymacji i modelowania oraz błędu całkowitego w przypadkach: trójwymiarowej sprężystości, powłokowych modeli hierarchicznych, opowiadających teoriom wyższego rzędu oraz w przypadku modelu powłokowego pierwszego rzędu. Przedstawiono takie zagadnienia jak: definicje indykatorów i estymatorów błędów, kierunkowe wskaźniki błędu aproksymacji, obliczanie funkcji wyrównoważonych naprężeń międzyelementowych oraz problemy lokalne elementów.

---

The paper addresses a posteriori error estimation by means of Residual ttquilibration Method and deals with adaptive analysis of complex structures consisting of solid, thick-walled and thin-walled parts as well as of transition zones. The paper presents approximation, modelling and total error estimation lor the cases of: three-dimensional theory of elasticity, hierarchical shell models (corresponding to higher order shell theories) and first order shell theory as well. The paper elucidates such problems as: definitions of the indicators and estimators of the errors, directional approximation error indicators, calculation of the equilibrated stress fluxes (with splitting functions) and local problems of the finite elements applied.