Photodynamic therapy of virus-contaminated red blood cell concentrates

Photodynamic therapy (PDT) is a promising method of treatment of tumors in human. It Is based on application of certain chemicals called as photosensitlzers. Recently, much interest was directed towards antimicrobial use of PDT and thus, possible sterilization of blood or blood products for transfusion. Materials and methods. Photosensltizers: hematoporphyrin derivative (HpD), hydroxygalllum (III). phthalocyanine tetra-sulphonic acid tetrasodium salt (BON-6) and chlorin derivative, mesocetol (mesok). Viruses: vesicular stomatitis virus (VSV) and herpes simplex virus-1 (HSV-1). Light source: halogen lamps were used to sensitize photosensltizers. Blood smears: after PDT was completed 5-6 I of blood (containing sensitizer and virus) were taken, placed on glass slides In order to make smears. After the routine fixation and staining they were evaluated by two Independent pathologists. Evaluation criteria: size and shape of RBC: normal (1), slightly affected (0.75), strongly affected (0.5); aggregation, hemolysis and granular degeneration In % to the total number of cells: < 5% - excellent and suitable for transfusion, 5-10% - good, possible application for transfusion, 10-20% - poor, not suitable and > 20% - bad. Results. They showed that both new photosensitlzers are more active than HpD in photokilling of viruses. Beside It, BON-6 and mesok showed to be less damaging to RBC. Conclusion. With respect to the photosensitlzer structure, we hope at this moment, that a certain degree of amphiphilic character is required to photoinactivate enveloped viruses.

---

Terapia fotodynamiczna (PDT) jest obiecującą metodą leczenia nowotworów u ludzi. Ostatnio wiele uwagi poświęcono jej zastosowaniu w niszczeniu drobnoustrojów i dzięki temu sterylizacji krwi lub jej produktów do celów transfuzji. Materiały i metody. Fotouczulacze: pochodne liematoporfiryny (HpD), ftalocyjanina zawierająca gal (BON-6) i mesoketol, pochodna chlorynów. Wirusy: wirus zapalenia pęcherzykowego jamy ustnej (VSV) oraz opryszczki zwykłej (HSV-1). Źródło światła: lampa halogenowa. Rozmazy krwi: po PDT pobierano 5-6 mikrolltrów krwi (z wirusem i fotouczulaczem) i wykonywano standardowe rozmazy. Oceny dokonywało niezależnie dwóch patologów. Kryteria oceny: wielkość i kształt krwinek czerwonych -1, prawidłowe; lekko uszkodzone (0,75) i ciężko uszkodzone - 0,5. Agregacja, hemoliza i zwyrodnienie ziarniste były określane w procentach w stosunku do wszystkich komórek. Poniżej 5% - wynik bardzo dobry, krwinki nadające się do transfuzji, 5-10% - dobry, prawdopodobnie nadają się do transfuzji i powyżej 20% - zły, nie nadające się do zastosowania. Wyniki. Wykazały, że oba nowe fotouczulacze są aktywniejsze w zabijaniu wirusów niż HpD. Ponadto, BON-6 i mesoketol w mniejszym stopniu uszkadzają krwinki czerwone. Wniosek. W odniesieniu do chemicznej struktury fotouczulacza, wydaje się, że pewien stopień amfifllności jest niezbędny do fotoinaktywacji wirusów z grupy okopertowanych.