Wyznaczanie płaszczyzn krytycznych metodami funkcji wagowych i kumulacji uszkodzeń przy wieloosiowych obciążeniach losowych

W pracy porównano położenia płaszczyzn krytycznych otrzymane metodą kumulacji uszkodzeń i metodą funkcji wagowych z położeniami płaszczyzn złomu wyznaczonymi eksperymentalnie. Funkcje wagowe sformułowano na podstawie parametrów energetycznych. W metodzie kumulacji uszkodzeń użyto kryterium maksymalnego parametru gęstości energii odkształcenia normalnego i postaciowego. Obydwie metody zostały poddane weryfikacji na podstawie danych eksperymentalnych otrzymanych z testów zmęczeniowych stali 18G2A przy losowym zginaniu, skręcaniu oraz kombinacji zginania ze skręcaniem przy różnych współczynnikach korelacji wzajemnej naprężeń normalnych i stycznych. Uzyskano zadowalającą zgodność wyników obliczeń według obu metod z danymi eksperymentalnymi.

---

The critical plane positions determined with the damage accumulation method and the weight function method were calculated and compared with experimental fatigue fracture plane postitions. The weight functions were formed on the basis of energy parameters. The damage accumulation method was based on two criteria of the parameter of strain energy density. These two methods were verified on the basis of experimental tests of 18G2A steel. The material was subjected to random bending, torsion and combined bending with torsion with different coefficients of cross correlation between normal and shear stresses. The calculated results are satisfactory for both methods.