Oporność hydrauliczna eksploatowanych żeliwnych i stalowych przewodów tranzytowych

Zaprezentowano wyniki empirycznych badań hydraulicznej sprawności przewodów tranzytowych w siedmiu systemach wodociągowych. Wskazują one, że częstokroć największa intensywność procesu hydraulicznego starzenia się żeliwnych i stalowych rurociągów przesyłowych ujawnia się w pierwszych, kilkunastoletnich lub nawet kilkuletnich okresach ich eksploatacji. Z tego względu przewody czynne stosunkowo krótko mogą się charakteryzować relatywnie niską sprawnością hydrauliczną. Przy ocenie i prognozowaniu hydraulicznej oporności żeliwnych oraz stalowych rurociągów tłocznych i przesyłowych na ogół przyjmuje się, że intensywność procesu ich hydraulicznego starzenia się jest mniejsza, niż magistralnych przewodów sieci wodociągowych. Uzasadniane jest to faktem, że zwykle występują w nich relatywnie duże prędkości przepływu wody, zatem utrudnione są warunki do odkładania się osadów w ich wnętrzach. Niektóre przytoczone w artykule wyniki badań wskazują jednakże, że nie zawsze jest to prawdziwe.

---

The paper presents results of empirical analysis of hydraulic resistance of transfer pipelines in 7 cities. The obtained results indicate that the process of cast iron and steel pipelines hydraulic aging is most intensive in the period after ten years of operation or even earlier. Therefore, pipelines with relatively short operation time can be characterized with unproportionally low hydraulic efficiency. When assessing and analyzing hydraulic resistance of cast iron and steel piston or transfer pipelines, it’s usually assumed that intensity of its hydraulic aging is lower than in case of water supply network pipes. It’s justified by higher speed of water flows resulting in difficult conditions for accumulating sediments inside the pipeline. However, some research results presented in the article show that this assumption is not always valid.