Poprawa efektywności symulacji krzepnięcia metodą elementów skończonych dzięki adaptacji siatki i kroku czasowego

Wyniki symulacji wskazują na wysoką jakość oszacowań błędu rozwiązania przy zastosowaniu omówionych metod, przy czym metody te dają oszacowanie błędu lokalnego w czasie, tzn. pochodzącego jedynie z rozważanego kroku czasowego. Są one podstawą adaptacji siatki i wielkości kroku czasowego. Na podstawie serii symulacji pokazano radykalne skrócenie czasu obliczeń możliwe dzięki zastosowaniu poszczególnych technik dostosowywania lub ich kombinacji. Przedstawione tu podejście adaptacyjne może być zastosowane do innych zagadnień, np. do analizy stanu naprężenia, w obliczeniach mechaniki płynów W zagadnieniach tych koszt rozwiązania wynikowych układów równań liniowych metodami iteracyjnymi jest znacznie większy niż dla zadań cieplnych przy podobnej liczbie niewiadomych. Bierze się to z większej liczby wymaganych iteracji metody oraz większego kosztu poprawy uwarunkowana wstępnego. W tych przypadkach skrócenie czasu obliczeń dzięki ograniczeniu liczby niewiadomych zadania w wuniku adaptacji byłoby jeszcze większe niż przedstawiono dla zagadnienia krzepnięcia.