Identyfikacja kierunków napływu zanieczyszczeń powietrza z wykorzystaniem pomiarów o krótkim czasie uśredniania

W pracy przedstawiono metodę identyfikacji kierunków napływu zanieczyszczeń powietrza na podstawie danych o zanieczyszczeniu powietrza z automatycznej stacji pomiarowej. Metoda ta polega na wykorzystaniu czterech wielkości dostarczanych przez stację pomiarową: stężenia zanieczyszczenia, kierunku i prędkości wiatru oraz wahań wektora wiatru. Wahania wektora wiatru w okresach 30-minutowych zostały scharakteryzowane za pomocą współczynnika względnej dyfuzji turbulencyjnej (3,30), definiowanego jako odchylenia 3-minutowych wektorów wiatru od 30-minutowego wektora wiatru. Metodę wykorzystano do identyfikacji kierunków napływu dwutlenku siarki i dwultenku azotu, na podstawie danych pomiarowych telemetrycznego sytemu OPSIS, zlokalizowanego na terenie Instytutu Ekologii Terenów Uprzemysłowionych w Katowicach-Załężu.

---

In this paper a method of analyzing air pollution data in an optional automatic measuring station, allowing for identification of the directions of the pollution inflow has been presented. The method is based on four parameters provided by the measuring station: pollution concentration, wind direction, wind speed and fluctuation of the wind directions. For the description of the wind direction fluctuation in 30-minutes' periods a coefficient of relative turbulent diffusion (3,30) was used, which is defined as a deviation of 3-minutes' wind vectors from the 30-minutes' vector. The presented method was applied for identification of the inflow directions of SO(2) and NO(2) using the measuring data from a telemetric system OPSIS at the Institute for Ecology of Industrial Areas in Katowice-Załęże.