Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Tytuł pozycji:

Presence of mercury in lake waters of the Suwałki Landscape Park

Tytuł:
Presence of mercury in lake waters of the Suwałki Landscape Park
Autorzy:
Dobicki, W.
Polechoński, R.
Pokorny, P.
Data publikacji:
2008
Słowa kluczowe:
rtęć
jezioro
Suwalski Park Krajobrazowy
mercury
water
lakes
Suwałki Landscape Park
Język:
angielski
Dostawca treści:
BazTech
Artykuł
  Przejdź do źródła  Link otwiera się w nowym oknie
Hg concentration was studied in waters of 16 lakes in the Suwałki Landscape Park. The samples of lake water were collected from the surface zone and 1 m above the bottom, in the deepest site of the lakes. Apart from Hg concentration, the measurements included: the pH, soluble oxygen, water saturation with oxygen, electrolytic conductivity and total hardness of water. Hg concentration varied from lake to lake, but remained at the same levels in consecutive years. It has been found that Hg concentration in the bottom zone is higher than that in the surface zone. Significant differences were found between mean Hg concentrations in the bottom zone both during the summer and winter stagnation. No significant differences were found in mean Hg concentration in surface waters in different seasons of the year.
Przeprowadzono badania zawartości rtęci w wodzie 16 jezior Suwalskiego Parku Krajobrazowego: Kluczysk, Szurpily, Jeglówek, Bocznel, Jaczno, Linówek, Perty, Białe, Czarne, Udrynek, Szelment Wielki, Krejwelek, Hańcza, Sumowo, Kojle i Kopane. Badania przeprowadzono trzykrotnie: w sierpniu 1994, lutym 1995 i październiku 1996. Analizy przeprowadzono w próbkach wody pobranej z warstwy powierzchniowej i około 1 m nad dnem w najgłębszym miejscu jezior. Rtęć oznaczono metodą zimnych par ASA z zastosowaniem amalgamacji bezptomieniowej. Oprócz rtęci w próbkach wody oznaczono odczyn, zawartość tlenu rozpuszczonego i nasycenie wody tlenem, przewodnictwo elektrolityczne oraz twardość ogólną. Stężenia rtęci w warstwie powierzchniowej wahały się od 0,71 |ig Hgdm' w jeziorze Kopane do 10,2 |ig Hg-drrr1 w jeziorze Linówek. Natomiast w wodach naddennych od 0,82 |ig Hgdm' w jeziorze Szurpiły do 8,92 (ig Hgdm'3 w jeziorze Kojle. Jeziora porównywane między sobą charakteryzowały się wysoką zmiennością występowania rtęci, jednocześnie zachowując podobny poziom tego pierwiastka w kolejnych latach. Stwierdzono, że stężenia rtęci w wodach naddenych są wyższe od stężeń spotykanych przy powierzchni. Wykazano istotne statystycznie różnice pomiędzy średnimi stężeniami rtęci przy dnie podczas stagnacji letniej i zimowej oraz brak istotnych statystycznie różnice w średnich stężeniach rtęci w różnych sezonach w wodach przypowierzchniowych. Nie stwierdzono statystycznie istotnych korelacji między obecnością rtęci w wodzie, a innymi oznaczanymi parametrami.

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies