Ocena jakości wybranych kruszyw w funkcji rejonu ich występowania

Obowiązujące do 2004 roku normy PN-B z obszaru kruszyw określały w sposób prosty ich jakość w oparciu o klasy, marki oraz gatunki, i były czytelne dla producentów, projektantów oraz innych użytkowników. Zmiany w sposobie interpretacji norm nastąpiły od połowy 2004 roku, tzn. od chwili, gdy zaczęły obowiązywać normy PN-EN, będące zharmonizowanymi z europejskimi zgodnie z dyrektywą 89/106/EWG. Nowe normy, ujednolicone w zakresie kruszyw dla producentów - członków Unii Europejskiej, wniosły nowe pojęcia, między innymi klasyfikację kruszyw. Szeroki podział wartości dla każdej z kategorii, konieczność zadecydowania o kategorii dla ściśle określonego zastosowania oraz brak kompatybilności europejskich (po IV 2004) i polskich (przed IV 2004) metod badawczych spowodowały, że projektanci i nadzór z dużą rezerwą korzystają z obowiązujących prawem norm. W artykule przybliżono tę problematykę.