Metody sterologiczne w badaniach miodu pszczelego

Miód pszczeli należy do najstarszych produktów węglowodanowych wykorzystywanych przez człowieka od tysiącleci. Słowianie wykorzystywali go również jako lek i surowiec do produkcji wyrobów alkoholowych. Konsumentowi kojarzy się na ogół z płynną, lepką i słodką cieczą. Tymczasem jego trwałą postacią jest krupiec, który powstaje w wyniku krystalizacji cukrów znajdujących się w stanie przesycenia. Wielu konsumentów skrystalizowany miód traktuje jako zepsuty (scukrzony), a producenci na całym świecie opracowują technologie, które mają na celu maksymalne wydłużenie pozostawania miodu w postaci płynnej. Tymczasem krupiec miodowy posiada najwyższe parametry jakościowe, a przy odpowiednim prowadzeniu krystalizacji uzyskuje bardzo atrakcyjne właściwości organoleptyczne - miód kremowy. W jego strukturze krystalicznej ukrytych jest wiele cennych informacji, które mogą być wykorzystane tak do oceny jakości produktu, jak i analizy różnych procesów występujących w zawiesinie krystalicznej. W poniższym materiale zwrócono uwagę na możliwości wykorzystania analiz stereologicznych do badania krupca miodowego oraz na perspektywy ich zastosowania.