Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Tytuł pozycji:

Methods for conducting analysis, planning, andpreservation of the historical and cultural potentialof urban riverside areas

The article examines the decisive role of rivers in the historical, cultural, and civilizational development of the territories and peoples that inhabit them and explores possible ways of evaluating the historical and cultural potential of riverbanks for their integration into active urban planning. For this purpose, the principles and methodology of the architectural and landscape organisation of urban riverside areas have been outlined. One aspect of this methodology involves revealing the historical and cultural potential of riverside territories. Based on an analysis of UNESCO Heritage Sites regarding the connection of heritage objects with natural bodies of water, such as rivers, a specialised method has been proposed –for addressing these challenges –a method for identifying water bodies of historical and cultural heritage (using the Dnipro River in Kyiv, Ukraine, as a case study). It is noted that, for active urban planning and adaptation to climate change, riverside areas should be considered both as a unified territorial entity and as an independent object of urban planning design. This includes leveraging the unique historical and cultural potential of each city’s riverside territories and implementing planning solutions to sustain the natural and ecological state of river valleys, such as through the organisation of "blue-green" urban infrastructure.
W artykule zbadano współczesną zmianę podejścia do rzek jako naturalnych zbiorników wodnych. Podkreślono wagę ich rewitalizacji, a także decydującą rolę rzek w historycznym, kulturowym i cywilizacyjnym rozwoju terytoriów i zamieszkujących je ludów. W artykule przedstawiono metodologię organizacji architektonicznej i krajobrazowej miejskich obszarów nadrzecznych. Jednym z aspektów tej metodologii jest ujawnienie historycznego i kulturowego potencjału tych terenów. W oparciu o analizę obiektów dziedzictwa UNESCO w zakresie powiązania ich z naturalnymi zbiornikami wodnymi takimi jak rzeki zaproponowano specjalistyczną metodę identyfikacji zbiorników wodnych dziedzictwa historycznego i kulturowego (wykorzystując rzekę Dniepr w Kijowie (Ukraina) jako studium przypadku). Zauważono, że w celu aktywnego planowania urbanistycznego i adaptacji do zmian klimatu obszary nadrzeczne powinny być traktowane zarówno jako jednolita jednostka terytorialna, jak i niezależny obiekt projektowania urbanistycznego. Obejmuje to wykorzystanie unikalnego potencjału historycznego i kulturowego terenów nadrzecznych każdego miasta oraz wdrożenie rozwiązań planistycznych w celu utrzymania naturalnego i ekologicznego stanu dolin rzecznych, takich jak organizacja „niebiesko-zielonej” infrastruktury miejskiej.
Opracowanie rekordu ze środków MNiSW, umowa nr POPUL/SP/0154/2024/02 w ramach programu "Społeczna odpowiedzialność nauki II" - moduł: Popularyzacja nauki (2025).

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies