Tytuł pozycji:
Always a matter of style? The question of proper architectural vocabulary in castle renovations from the 1890s to the 2020s in Bohemia and Moravia
This study addresses castle renovations from the turn of the twentieth century up until the present, focusing on their stylistic aspect. Although castles (both ruined and inhabited) have been considered prominent subjects of heritage conservation since the beginning of the conservation movement, they require architectural additions to further their integration into contemporary life, even if a strictly conservationist approach is applied. In contrast to nineteenth-century European attitude to conservation, the twentieth- and twenty-first-century conservation professionals mostly recommend that the new elements comply with the preserved composition or scale, leaving the question of their style (i.e. a coherent architectural vocabulary) open. The study examines selected Czech examples that feature a substantial newly-added layer (Gothic in Bouzov, the 1890s–1900s; Art Nouveau and Art Deco in Nové Město nad Metují, the 1910s–1920s; Classical in Prague Castle, the 1920s–1950s; Technocratic in Lipnice, the 1970s–1980s; Romantic in Častolovice, the 1990s; Minimalist in Helfštýn, the 2010s). Drawing on these examples, the analysis raises the following questions: how should new additions relate to the authenticity and integrity of the renovated monuments and what variables influence this relationship? Should conservation authorities regulate the vocabulary of modern interventions?
Niniejsze opracowanie dotyczy renowacji zamków od przełomu XX i XXI wieku do chwili obecnej, koncentrując się na ich aspekcie stylistycznym. Chociaż zamki (zarówno zrujnowane, jak i zamieszkane) były uważane za ważne przedmioty ochrony dziedzictwa od początku ruchu konserwatorskiego, wymagają one uzupełnień architektonicznych w celu dalszego przystosowywania obiektów do współczesnych warunków, nawet przy zastosowaniu podejścia ściśle konserwatorskiego. W przeciwieństwie do dziewiętnastowiecznego europejskiego podejścia do konserwacji, specjaliści od konserwacji z XX i XXI wieku zalecają głównie, aby nowe elementy były zgodne z zachowaną kompozycją lub skalą, pozostawiając otwartą kwestię ich stylu (tj. spójnej terminologii architektonicznej). Studium analizuje wybrane czeskie przykłady, które zawierają wyraźną, nowo dodaną warstwę (gotyk w Bouzovie, lata 90. i 100. XIX wieku; secesja i art deco w Nowym Mieście nad Metują, lata 10. i 20. XX wieku; klasycyzm na Zamku Praskim, lata 20. i 50. XX wieku; technokratyzm w Lipnicy, lata 70. i 80. XX wieku; romantyzm w Častolovicach, lata 90. XX wieku; minimalizm w Helfštýnie, lata 2010.) Opierając się na tych przykładach, analiza stawia następujące pytania: w jaki sposób nowe dodatki powinny odnosić się do autentyczności i integralności odnowionych zabytków i jakie zmienne wpływają na tę relację? Czy władze konserwatorskie powinny regulować terminologię współczesnych interwencji?
Opracowanie rekordu ze środków MNiSW, umowa nr SONP/SP/546092/2022 w ramach programu "Społeczna odpowiedzialność nauki" - moduł: Popularyzacja nauki i promocja sportu (2024).
