Wybrane metody otrzymywania porowatych rusztowań w inżynierii tkankowej

Inżynieria tkankowa jest interdyscyplinarną dziedziną, której celem jest opracowanie biologicznych substytutów umożliwiających regenerację lub zastąpienie uszkodzonych lub zmienionych chorobowo tkanek czy organów. Dąży się do tego, aby rusztowania tkankowe posiadały wymagane korzystne cechy oraz spełniały przynajmniej niektóre funkcje naturalnej macierzy zewnątrzkomórkowej. Jednym z najważniejszych etapów opracowania podłoży jest projektowanie i wytwarzanie przestrzennej, wysoko porowatej struktury o pożądanym kształcie i rozmiarze porów. W niniejszym opracowaniu przedstawiono stan wiedzy na temat najpopular-niejszych metod wytwarzania przestrzennych rusztowań w inżynierii tkankowej, do których należą: odlewanie z roztworu z wymywaniem porogenu, termicznie indukowana separacja faz oraz separacja faz w układzie rozpuszczalnik–nierozpuszczalnik.

---

Tissue engineering is an interdisciplinary field aiming to develop of biological substitutes, that are able to regenerate or replace damaged or diseased tissues or organs. The approach to tissue engineering is to use scaffolds that mimics multiple advantageous characteristics of the native extracellular matrix. One of the most important stages of building scaffolds is the design and preparation of a porous, three-dimensional structure with high porosity, and required size and shape of the pores. In this review, state of the art of the most common fabrication methods of three-dimensional biomimetic scaffolds are presented that include: solvent casting particle leaching (SCPL), thermally induced phase separation (TIPS), and liquid induced phase separation (LIPS).