Pomiar menisku łzowego za pomocą tomografii OCT

Film łzowy jest cienką, niejednorodną powłoką pokrywającą rogówkę. Spełnia on funkcję ochronną i odżywczą, a także zapewnia optycznie gładką powierzchnię rogówki. Nieprawidłowości filmu łzowego mogą doprowadzić do naruszenia, a co za tym idzie uszkodzenia powierzchni oka, obniżenia tolerancji na soczewki kontaktowe oraz pogorszenia ostrości widzenia. Film łzowy przy brzegach powiek tworzy meniski górny i dolny, których zmniejszenie spowodowane jest niedoborem fazy wodnej. Do tradycyjnego badania ilościowego wydzielania warstwy wodnej filmu łzowego służy test Schirmera, który także możemy wykonać ze znieczuleniem rogówki. Celem artykułu jest opisanie metod umożliwiających wizualizację i bezpośredni pomiar menisku łzowego. Historycznie pierwszą metodą pomiaru menisku łzowego było badanie za pomocą lampy szczelinowej. Jednakże metoda ta cechuje się niską dokładnością i obecnie wykonywana jest jedynie orientacyjnie. Wspomniane zostało również badanie z wykorzystaniem technologii fotografowania, które pozwala na stworzenie dokładnej mapy topograficznej i keratometrycznej przedniej powierzchni oka. Najnowocześniejszą metodą jest badanie menisku łzowego z wykorzystaniem OCT (optyczna koherentna tomografia), dzięki któremu specjalista może dokładnie ocenić stan przedniej i tylnej części gałki ocznej. Używając OCT można zmierzyć trzy główne parametry menisku łzowego: przekrój powierzchni, wysokość oraz głębokość. Nowoczesne technologie zwiększają możliwości diagnostyczne, w szczególności w zakresie pomiarów ilościowych filmu łzowego.

---

Opracowanie rekordu ze środków MNiSW, umowa Nr 461252 w ramach programu "Społeczna odpowiedzialność nauki" - moduł: Popularyzacja nauki i promocja sportu (2020).