Tytuł pozycji:
Wilgotność mas klasycznych – czynnik determinujący skłonność do tworzenia przypaleń i wżarć na odlewach żeliwnych
Wady powierzchni surowej odlewów, wśród których dominują przypalenia i wżarcia, żeliwnych wykonywanych w formach piaskowych są powszechne i nie do wyeliminowania. Należą do grupy najłatwiej wykrywalnych w ocenia wizualnej, decydują o estetyce wyrobów, a to ważny marketingowo i nie tylko wskaźnik ogólnej jakości odlewów. Można jedynie dążyć do ich znaczącego ograniczania. Jakkolwiek są to wady naprawialne, jednak uciążliwość prac w ich usuwaniu. W pracy prezentowane są wyniki badań laboratoryjnych i analizy procesów przemysłowych na wpływem wilgotności mas bentonitowych na tworzenie się przypaleń i wżarć na odlewach żeliwnych. Analizowane jest oddziaływanie wilgotności mas na rodzaj atmosfery chemicznej panującej we wnęce form w powiązaniu z jej wpływem ze skłonnością do przypaleń i wżarć. Proponuje się zastosowanie nowego wskaźnika, którym można by charakteryzować podatność masy do tworzenia przypaleń chemicznych. Został on nazwany: uproszczonym wskaźnikiem potencjału tlenowego masy wilgotnej (WPT). Wskaźnik WPT jest określany jako stosunek wilgotności masy (W) do zawartości nośników węgla błyszczącego, określanej w próbie strat prażenia (S). Jego wartość oscyluje wokół liczby 1,0 i poniżej. Ogólnie im wyższa wartość tego wskaźnika, tym większa skłonność masy do tworzenia przypaleń i wżarć o charakterze chemicznym. W artykule przywoływane są dane i przykłady wad powierzchni z praktyki przemysłowej w powiązaniu z analizą wilgotności mas i wartości wskaźnika WPT.
Defects of crude surfaces of iron castings produced in sand moulds, among which dominate burns-on and pitting, are universal and not to be eliminated. They belong to the group of the easiest detectable defects in visual assessments, which decide about the aesthetics of products, a very important general indicator of the casting quality. Although these defects are repairable but since their removal is very tiresome, it is only possible to limit them. The results of laboratory investigations and analysis of industrial processes concerning the influence of a moisture content of bentonite moulding sands on forming burn-on and pits on iron castings, are presented in the paper. The influence of a moisture content of sands on the chemical atmosphere inside the mould cavity in connection with its influence on the tendency for burn-on and pits, is analysed. The application of new indicator, which could characterise the sand susceptibility to form chemical burns-on, is proposed. It was called: simplified indicator of oxygen potential of sand moistness (WPT). This indicator is determined as the ratio of sand moistness (W) to the content of lustrous carbon carrier, determined in the ignition loss test (S). Its value oscillates around 1.0 and below. Generally, the higher value of this indicator the higher inclination for burns and pits of a chemical character. The data and examples of surface defects known from industrial practice in relation with the sand moistness analysis and the WPT indicator value, are also presented in the hereby publication.
Opracowanie rekordu ze środków MNiSW, umowa nr SONP/SP/546092/2022 w ramach programu "Społeczna odpowiedzialność nauki" - moduł: Popularyzacja nauki i promocja sportu (2024).
