Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Tytuł pozycji:

Revisiting the discrete–time SIS criss-cross model of epidemic dynamics for a heterogeneous population

Tytuł:
Revisiting the discrete–time SIS criss-cross model of epidemic dynamics for a heterogeneous population
Autorzy:
Bodzioch, Mariusz
Choiński, Marcin
Data publikacji:
2024
Słowa kluczowe:
epidemiology
discretization
explicit Euler method
discrete dynamical system
local stability
bifurkacja Neimarka–Sackera
dyskretyzacja
metoda Eulera
dyskretny uklad dynamiczny
epidemiologia
Język:
angielski
Dostawca treści:
BazTech
Artykuł
  Przejdź do źródła  Link otwiera się w nowym oknie
In this paper we investigate a discrete-time SIS criss-cross model of epidemic dynamics for a heterogeneous population. In such population, we indicate individuals with a low and high susceptibility to infection. The analysed systems derives from its continuous–time counterpart and is based on the explicit Euler method. This paper is a continuation of our research on this model from the previous paper, in which we made its preliminary analysis. Now we focus on the invariance of the solutions’ set and the local stability of the endemic stationary state. We also make a numerical simulation suggesting an appearance of Neimark-Sacker bifurcation. The properties of the discrete-time system are different from those of analogical continuous-time one. We state that the proposed system is not appropriate for modeling epidemic dynamics.
W artykule zbadano możliwość wystąpienia bifurkacji Neimerka–Sackera (BNS) w dyskretnym dwuwymiarowym modelu SIS. W celu dyskretyzacji modelu ciągłego zastosowano jawny schemat Eulera. Jako parametr bifurkacyjny wybrano długość kroku dyskretyzacji, co nie jest standardowym podejściem. Sformułowaliśmy warunki wystąpienia bifurkacji w zależności od długości kroku. Najpierw sprawdzono, dla jakich warunków wartości własne macierzy Jacobiego dla endemicznego stanu stacjonarnego są zespolone oraz ich moduł wynosi 1. Następnie zastosowano twierdzenie o rozmaitości centralnej w celu wykluczenia tych wartości kroku dyskretyzacji, dla których BNS nie występuje. Rozważania teoretyczne są uzupełnione symulacjami numerycznymi.

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies