Tytuł pozycji:
Secretary problem and two almost the same consecutive applicants
The classical secretary problem involves sequentially interviewing a pool of n applicants with the aim of hiring exactly the best one in the pool; nothing less is good enough. The decision maker’s strategy should maximize the probability of appropriate selection. The various modification of the aim under the probability maximization criterion does not contain the issue of selecting the pairs of secretaries of very close absolute ranks. This paper is devoted to such a concern, with is formulated in a rigorous way. The effectiveness of the threshold rules is analyzed. It is shown that the probability of success in this class of strategies is asymptotically bounded by 0.5.
Klasyczny problem sekretarki to sekwencyjny problem decyzyjny, w którym celem jest wybór najlepszej kandydatki w postępowaniu rekrutacyjnym, gdy w chwili decyzji statystyk ma niepełne dane o rzeczywistej wartości akceptowanej kandydatki. Wybór kończy się niepowodzeniem, gdy wyselekcjonowana kandydatka nie jest najlepszą wśród wszystkich n, które zgłosiły się na konkurs lub żadna nie zostanie wybrana. Rekruter posługuje się strategią maksymalizującą szanse powodzenia. Zadanie rozpatrzone w tej pracy jest modyfikacją, w której celem rekrutera jest wybór dwóch bliskich co do globalnej rangi kandydatów zatrzymując się na kandydacie, którego poprzednik jest potencjalnie bliski w przyjętym sensie. Autor wyznacza strategię, która maksymalizuje prawdopodobieństwo sukcesu w tym zadaniu. Pokazano, że asymptotyczne prawdopodobieństwo sukcesu w tej klasie strategii może osiągnąć 0.5.
Opracowanie rekordu ze środków MNiSW, umowa nr SONP/SP/546092/2022 w ramach programu "Społeczna odpowiedzialność nauki" - moduł: Popularyzacja nauki i promocja sportu (2024).
