Tytuł pozycji:
Międzynarodowe prawo humanitarne konfliktów zbrojnych
Głównym celem prawa wojennego jest złagodzenie okrucieństw wojny oraz zapewnienie ochrony ludności cywilnej lub rannym i chorym. Dlatego planujący działania wojenne powinni uwzględniać następujące zasady: humanitaryzmu, konieczności wojennej (wojskowej) i proporcjonalności. Pierwsze akty prawne poruszające problematykę prawa wojennego datuje się na 1864 rok. Następnie prawo to było zmieniane i rozszerzane, co znajdowało wyraz w przyjmowanych dokumentach, między innymi: deklaracji paryskiej, konwencjach genewskich, deklaracji petersburskiej, deklaracji brukselskiej, protokole londyńskim, konferencji pokojowych w Hadze. Są w nich zdefiniowane takie terminy, jak na przykład: konflikt zbrojny, ranni, chorzy i rozbitkowie, kombatanci, jeńcy wojenni, oraz wyszczególnione ograniczenia w środkach i metodach walki. Za nieprzestrzeganie prawa humanitarnego jest ponoszona odpowiedzialność, także przed trybunałem międzynarodowym.
The main objective in the law of war is to soothe the war atrocities and protect the civilians or the sick and the wounded. Therefore, when planning warfare the following should be considered: humanitarianism, war (military) necessity, and proportionality. The first legal acts dealing with law of war date back to 1864. Later on, the law was changed and expanded, and a number of documents were adopted: Declaration of Paris, Geneva Convention, Declaration of St. Petersburg, London Protocol, and peace conferences in the Hague. They define such terms as:" armed conflict, the wounded, the sick and shipwreck, combatants, prisoners-of-war, and specific restrictions regarding the means and methods of warfare. Not abiding by the humanitarian law is sanctioned, also before the international tribunals.
W artykułach od strony 124 do 144 („Międzynarodowe prawo humanitarne konfliktów”, „Radziecko-niemiecka współpraca wojskowa”, „Broń uranowa i inicjatywy jej ograniczenia”) numeracja stron jest pomieszana.
