Badania zdolności do regeneracji masy zużytej ze szkłem wodnym oraz z alkaliczną żywicą utwardzaną CO2

Wprowadzanie nowoczesnych mas formierskich z organicznymi i nieorganicznymi spoiwami wymaga stosowania zabiegów regeneracyjnych w celu ponownego wykorzystania osnowy mas zużytych. Masy zużyte w zależności od zastosowanego rodzaju materiału wiążącego charakteryzują się różną podatnością na procesy odzysku osnowy. Prezentowane w pracy badania miały na celu określenie regenerowalności wybranych mas zużytych, które często są stosowane w odlewnictwie krajowym. Dotyczy to masy zużytej ze szkłem wodnym utwardzanej estrami (dioctan glikolu etylenowego technologia floster S) oraz masy z żywicą Carbophen 5692, utwardzanej CO2 – jako reprezentatywnej dla tego rodzaju żywic stosowanych w odlewnictwie.

---

Introduction of modern moulding sands with the organic and unorganic binders requires the use of reclamation carried out in order to reuse of used sands. Used sands depending on the type of binding material are characterized by different susceptibility to the recovery processes. Presented research is aimed at determining reclaimability of selected used sands, which are often used in the Polish foundry industry. This applies to the used moulding sand with water glass binder hardener by esters (ethylene glycol diacetate - technology floster S) and used moulding sand with Carbophen 5692 resin, hardened by CO2 as a representative for this type of resins used in foundry.