Analiza natryskowych technologii renowacji przewodów wodociągowych pod kątem wybranych parametrów jakości wody do picia

Metody natryskowe są jednymi z najstarszych stosowanych do rehabilitacji przewodów wodociągowych. Traktowane są głównie jako metody niestrukturalne, mające na celu poprawę jakości wody i zahamowanie procesu korozji. W ostatnim czasie oprócz natrysków cementowych na świecie zaczęto powszechnie stosować także natryski z żywic epoksydowych i poliuretanowych. Konieczne stało się więc porównywanie technik natryskowych ze szczególnym uwzględnieniem ich wpływu na parametry jakości wody do picia, która ma kontakt z odnawianymi przewodami. Analizowane metody natryskowe wpływają zarówno na zużywanie się rozpuszczonych w wodzie dezynfektantów, jak też na zapach wody i jego intensywność. Cementyzaja powoduje znaczny wzrost pH wody, natrysk poliuretanowy z kolei jego spadek, a wykładzina epoksydowa okazuje się być w stosunku do wody obojętna.

---

Spray-on lining technologies are among the oldest used in water pipe rehabilitation. They are often characterised as “non-structural” methods, stopping internal corrosion and eliminating water quality deterioration. Lately, except of cement, also epoxy and polyurethane sprayings have been commonly used. In consequence, comparison of spraying techniques including their influence on drinking water quality parameters has been needed. All of the analysed sprayings have an influence both on disinfectants decays, odour and its intensity. Fresh cement mortar significantly increases water pH, whereas polyurethane sprayings decrease its value, but epoxy coating is found to be neutral.