Szybkość korozji zbrojenia w betonie w trzyletnim okresie ekspozycji przy kontrolowanej temperaturze i wilgotności powietrza

W artykule przedstawiono wyniki badań polaryzacyjnych metodami LPR i EIS wykonanych na próbkach żelbetowych, po dwukrotnym wywołaniu w okresie 3 lat, zaawansowanych procesów korozyjnych na zbrojeniu w betonie. W trakcie badań czynnikiem korozyjnym były chlorki, a przebieg degradacji w komorze klimatyczno-korozyjnej stymulowano otrzymując temperaturę w przedziale 7÷35°C i wilgotność powietrza w zakresie 40÷90%. Trzyletni monitoring rozwoju korozji zbrojenia w betonie pokazał, że wykonana po ponad dwuletniej przerwie ponowna inicjacja zaawansowanych procesów korozyjnych na stali w betonie nie spowodowała znacząco odmiennego rozkładu szybkości korozji, niż przy pierwszej inicjacji korozji. Ponadto długość okresu rozwoju korozji zbrojenia nie miała większego wpływu na uzyskane wyniki badań.

---

This papers presents results from polarization tests using LPR and EIS techniques, conducted on reinforced concrete specimens after inducing twice advanced corrosion processes on the concrete reinforcement during last 3 years. During the tests, chlorides were corrosion inducing agents, and degradation in a climatic and corrosion chamber was stimulated by obtaining a temperature in a range of 7÷35°C and humidity in a range of 40÷90%. A 3-year monitoring of corrosion development of reinforcement in concrete indicated that inducing advanced corrosion on steel in concrete after more than two years did not result in a significantly different distribution of corrosion rates compared to corrosion induced for the first time. Moreover, the length of corrosion development in reinforcement had little impact on the obtained results.