Badania właściwości cienkich warstw Au zmodyfikowanych impulsami promieniowania laserowego

Niniejsza rozprawa doktorska podejmuje problematykę właściwości nanostruktur Au wytwarzanych poprzez laserową modyfikację cienkich warstw tego metalu oraz również możliwości zastosowania uzyskanych materiałów w wysokoczułej detekcji. Materiał rozprawy przedstawiony jest w czterech częściach: 1) wstęp - podstawy tematyki, 2) cel i zakres pracy, 3) stosowane metody doświadczalne i analityczne oraz 4) wyniki doświadczalne. W pierwszej części przedstawiono główne zagadnienia badań dotyczących oddziaływania światła z nanostrukturami Au, jak również zaprezentowano metody ich wytwarzania oraz szeroki wachlarz potencjalnych zastosowań. Dokonano również przeglądu literaturowego dotyczącego laserowego przetapiania cienkich warstw złota na podłożach tlenkowych, na podstawie którego sformułowano cele rozprawy. Problemem badawczym rozprawy doktorskiej było określenie wpływu warunków oddziaływania lasera na właściwości powstałych struktur. Głównym celem rozprawy była natomiast systematyczna analiza tych właściwości. Dodatkowym celem było zbadanie możliwości aplikacyjnych nanostruktur Au. Kolejna część rozprawy zawiera opis sposobu otrzymywania cienkich metalicznych warstw na podłożach, dokładny opis metody laserowej modyfikacji oraz metod analitycznych stosowanych w badaniach rozprawy. W rozdziale IV. 1. przedstawiono wyniki związane z modyfikacją laserową cienkich warstw Au naniesionych na szklanych podłożach. Wykonane analizy pozwoliły na stwierdzenie, że otrzymywane nanostruktury są częściowo uporządkowane a uformowane w wyniku laserowego przetapiania cząstki są kształtu kulistego bądź zbliżonego do kulistego. Ponadto możliwe było określenie wpływu parametrów pracy lasera oraz początkowej grubości metalicznego filmu na geometrię struktur oraz na ich właściwości optyczne. Wyniki rozprawy wskazują również, że klasyczny model odnoszący się do pojedynczej kulistej cząstki w jednorodnym ośrodku można zastosować dla częściowo uporządkowanych struktur immobilizowanych na podłożach, czyli znajdujących się na granicy dwóch ośrodków. Rozdział IV.2. obejmuje analizę wpływu podłoża przewodzącego na właściwości nanostruktur przy zastosowaniu tych samych parametrów laserowej modyfikacji jak w przypadku podłoży szklanych. W rozdziale IV.3. przedstawiono wyniki dotyczące możliwości aplikacyjnych badanych nanostruktur. Wykazano, że częściowo uporządkowane struktury są konkurencyjne w stosunku do zazwyczaj preferowanych, struktur regularnych w zastosowaniach do wysokoczułej detekcji optycznej. Należy również podkreślić, że po raz pierwszy przeprowadzono badania elektrochemiczne nanostruktur wytwarzanych metodą laserowej obróbki termicznej na tlenkowych podłożach przewodzących a wyniki badań wskazują, że otrzymane materiały elektrodowe mogą znaleźć zastosowanie w sensoryce. W rozdziale V podsumowano pracę badawczą oraz uzyskane w ramach niniejszej dysertacji wyniki. Przedstawiono również perspektywę dalszych badań.