Stiban : metoda oznaczania

Stiban (antymonowodór, styban, stybina) jest gazem bezbarwnym, o nieprzyjemnym zapachu, palnym, nieznacznie rozpuszczalnym w wodzie, lepiej rozpuszcza się w alkoholu etylowym i disiarczku węgla. Podczas ogrzewania rozkłada się wybuchowo na antymon i wodór. Otrzymywany jest przez działanie kwasów na antymonki metali, które znajdują zastosowanie w produkcji półprzewodników. Stiban jest związkiem toksycznym, ma silne działanie hemolityczne oraz porażające układ nerwowy, stężenie 1-procentowe w powietrzu powoduje zgon. Międzyresortowa Komisja ds. NDS i NDN ustaliła wartość najwyższego dopuszczalnego stężenia (NDS) stibanu w powietrzu środowiska pracy na poziomie 0,5 mg/m3 i najwyższego dopuszczalnego stężenia chwilowego (NDSCh) na poziomie 1,5 mg/m3.

---

The method is based on the adsorption of stibine on silicagel impregnated with mercury chloride, extraction of antimony with concentrated hydrochloric acid and determination in the resulting solution by atomic absorption spectrophotometry.